Yukarıda Allah var, Ömer Atiker koltuğa oturduktan sonra, “koltuğa oturdu” sözlerini mecazi anlamda kullanıyorum, çünkü oturduğu filan yok, durup dinlenmeden ziyaretlerde bulunuyor…
Sebebi belli…
Kulübe destek arayışında…
Yönetim olarak iyi başladılar…
İnşallah yollarına istikrarlı bir şekilde devam ederler…
Daha önce de ifade ettiğim gibi, işleri kolay değil, ama iyi niyetle çırpınıyorlar…
İstikrar ve Ömer Atiker…
İstikrar ve Konyaspor…
Bildiğim ve hissettiğim kadarıyla Başkan Ömer Atiker, Konyaspor’da istikrarlı bir yol yürüme konusunda kararlı…
Adımlarını sağlam atıyor…
Bir dahaki genel kurula kadar, yani 2028’in Mayıs ayına kadar geminin dümeninde…
Tabi ki burada istikrar son derece önemli…
Oldukça uzun bir süre büyük bir değişikliğe uğramadan hem mali hem de sportif anlamda başarı yakalanırsa, bunun adı istikrardır…
Bu istikrarın korunması ya da muhafaza edilmesi önemlidir…
Ömer Atiker ve arkadaşlarında bu potansiyel var mı?
Başkaları ne düşünür bilemem, ama bana göre var…
Dolayısıyla Konyaspor’da Ömer Atiker’in göreve gelmesi ile birlikte beklenilen sportif başarı noktasında illaki inişler çıkışlar olacaktır, ki olması da son derece doğaldır…
Çünkü, futbol, sadece futbol değil…
Hele de İstanbul kulüplerinin egemen olduğu bizim ülkemizde!
O nedenledir ki, olaya sadece sportif başarı odaklı bir kilitlenme olur da, diğer istikrarlı yürüyüşü görmezden gelirsek, bundan hem şehir hem de kulübümüz zarar görür…
Açıkçası istikrardan yanayım…
Bu şehirde yaşayan herkesin, özellikle Konyaspor’la ilgilenenlerin bildiği bu gerçekleri neden mi söylüyorum?
Şunun için; 50-55 yıldır Konyaspor’un içerisindeyim, bu süre içerisinde nadir olarak yakalanan istikrar dışında, şehrin kulübü daima istikrarsız bir görünüm çiziyor, takımın makus talihi bir türlü değişmiyor?
Bu gerçek…
Onun içindir ki, hem yönetimsel istikrar, hem mali istikrar, hem de sportif istikrar Konyaspor kulübünün uzun vadede de kurtuluşu olacaktır…
İstikrarsızlıklar, inişler çıkışlar, yönetimsizlikler Konyaspor’un kaderi olmaktan çıkmalıdır artık…
Konyaspor bu tür krizleri, kerizleri yaşamamalıdır…
Bu krizlere yakalanmamak için de İstikrarın yakalanması bir bakıma şart…
Sizleri bilemem, ama ben neredeyse her yıl ligden düşmemek üzere mücadele verip bu şehre ve bu şehirde yaşayanlara, özellikle de taraftarlara “Ya sabır” çektiren, bir önceki sezon “Trabzonspor’un Ankaragücü’nü son saniyelerde mağlup etmesi ile “şükürler olsun bu sene de yırttık!” dedirten bir takımla anılmak istemiyorum artık.
Haksızsın diyen var mı?
xxx
Ve bir başka istikrarı da altyapıda yakalamak…
Maalesef “altyapı” denilen kurumda da Konyaspor olarak istikrarı bir türlü yakalayamadık…
Günlük başarılarla avuttuk kendimizi…
Milli takımlara şu kadar oyuncu göndermenin Konyaspor kulübüne bir fayda sağladığını göremedik ne yazık ki!
Şimdi ağlamayı, sızlamayı başkalarını suçlamayı bırakıp bilinçli şekilde kafa patlatmak lazım…
Konya’nın gençlerine kapıları sonuna kadar açıp, dürüst, çalışkan, yetenekli gençleri bulup yetiştirmek ve bu gençleri muhafaza etmek lazım…
Konyaspor’un geleceğini teminat altına almayı hedefleyen altyapı sorumlusu yöneticiler ile teknik adamlar, gelecek vadeden çocuklara kapıyı dışarıdan değil, içeriden kapatmalarını söylemeliler…
Yani emek verdikleri kulüpte kalmalarını sağlamalılar…
Futbolda en sevdiğimiz, heyecanla takip ettiğimiz bu transfer döneminde, dışarıdan geleceklere kapılarımızı ardına kadar açıyorsak, aşağıdan gelenlere de aynı şekilde yaklaşmalıyız…
Tabi ki, istikbali olanlara…
Benim gibi her iki ayağı tahta olanlarla, birinci amatör kümede kadroya giremeyen, ama Süper Lig topçusu havasına bürünenler değil.
