Ömer Korkmaz’dan bayrağı teslim alan Ömer Atiker’in göreve başlaması ile birlikte şehirde bir sinerji oluşturduğu gerçek…
Beklentiler farklı farklı…
Kimileri şampiyonluktan, kimileri Avrupa’dan, kimileri de borcun sıfırlanacağından bahsediyor!
Nerede dillendiriliyor bu mevzular?
Biraz çarşıda pazarda, biraz Türbeönü, biraz Bedesten, biraz Sanayi, daha çok sosyal medya mecrasında…
Ağzı olan konuşuyor…
Kim konuşmuyor?
İşin içerisine girenler, yani Ömer Atiker ve arkadaşları…
Neden mi konuşmuyorlar?
Hata yapmamak için…
İnsanların büyük hayallere kapılmamaları için…
Daha doğrusu, kendilerine bu görevi veren şehrin büyükleri ile genel kurul üyelerine mahcup olmamak için…
İşlerinin kolay olmadığını tekrar tekrar gündeme getirmeyi de çok uygun bulmuyorum, çünkü ateşten gömlek giydiklerini sağır sultan bile biliyor…
Dolayısıyla tekrara da kaçmamak adına, daha pozitif, daha enerjik, daha motive edici cümleler kurmaktan yanayım…
Şu da var; kimseye şirin görünme ya da güzelleme yapma gibi bir karakterin sahibi de değilim…
Ömer Atiker iyi işler yaparsa alkışlarım, yanlış bulduğum da ise eleştiririm…
Çünkü, mesele şahsi bir mesele değil, memleket meselesi.
Fatih Özgökçen’in siyasal olarak güçlü olduğu dönemlerde, kimi zaman camianın enerjisi düştü, kırılmalar oldu, kimi zaman hem kendisinin hem de camianın sinerjisini yükseltti…
O dönemde İlhan Palut’un gönderiliş şekli, Mustafa Göksu ve İrfan Kulekaya’nın attıkları yanlış adımlar ve başkanı yanlış yönlendirmeleri, Konyaspor’daki yönetim krizi içinden çıkılmaz bir hal alırken, Fatih Özgökçen’in de yıpratılmasına neden oldu.
Sonrasında ise Ömer Korkmaz dönemi başladı…
İyi niyetli, ama sadece iyi niyetin yetmediği gerçeğini gördü Ömer Korkmaz…
İyi işler yaptı mı?
Yaptı…
Kimse inkar edemez…
Yanlışları olmadı mı?
Elbette oldu…
Konyaspor’da görev yaptığı sürece en büyük yanlışlık; Ali Çamdalı’yı bu takımın başına bela etmek oldu!
Hakan Keleş’i ve Ömeroviç’i saymıyorum bile…
Kusura bakmasın…
Ömer Korkmaz’ı severim, ama yanlışlarını da söylerim…
Geçmişi sabıkalı olan birisine olan duygusal bağlılık Ömer Korkmaz’a da, Konyaspor’a da zarar verdi…
Bunun da altını çizmekte yarar var.
Yazımın başlığını “Konyaspor’un borcu nasıl sıfırlanır” diye attım…
Konyaspor’un 1,5 milyarlık borcu siyasilerin, yani Bakanlar Ali Yerlikaya ve Murat Kurum’un, Başkan Uğur İbrahim Altay’ın ve AK Parti Milletvekilleri Ünal Karaman ve Mehmet Baykan’ın ellerini taşın altına koymaları ile gerçekleşir…
Konya’nın bu anlamda taşı toprağı, bağı bahçesi bol…
Kulübün borcu ya gayrimenkullerle ya da Arda Güler gibi 1-2 futbolcuyla sıfırlanır…
Bazı çok bilmişlerin işkembeden attığı gibi, Konyaspor’un borcunu sıfırlamak, bir hayırseverin, fakir-fukaranın bakkal dükkanındaki borcunu sıfırlamasına benzemez…
O kadar kolay değil…
Çünkü, Dolar, Euro, yani kur yerinde durmuyor…
Bir haftadır bombaların havada uçtuğu İran-İsrail savaşında Konyaspor’un borcu ne kadar arttı, biliyor musunuz?
Ömer Atiker’e sorun söylesin…
Yukarıda da altını çizdiğim gibi, siyasiler bu işe dört elle sarılmadıkları müddetçe, Konyaspor’un borcu artar, ama eksilmez!
Fatih Özgökçen, Hilmi Kulluk’tan 242 Milyon TL borçla aldığı kulübü, Ömer Korkmaz’a 700 milyon civarında borçla bıraktı…
Ömer Korkmaz da Fatih Özgökçen’den 700 milyon borçla aldığı kulübü 1,5 milyar borçla Ömer Atiker’e devretti…
Şunu söylemeye çalışıyorum; Konyaspor’un borcu hep ikiye katlamış…
Sebep?
1-Mali Disiplinsizlik…
2-Kur farkı ve faizler…
Benim demem o ki, Konyaspor ailesi ve şehir birlik-beraberlik içerisinde hareket eder, bu konuda da kararlı olursa, en önemlisi de biraz vicdanları ve cüzdanları harekete geçirirse, kulüp rahat bir nefes alır.
