YIL 1986.. Mil-Ha (Milliyet Haber Ajansı)’nın Konya Büro şefliğini yapıyorum.
Yunak muhabirimiz merhum Kemal Güney “Yurt Görevlisi erkek yurdunda bir çocuğa tecavüz etti” diye bir haber geçti. Hemen olay yerine intikal ettik. Haberi toparlayıp, İstanbul’a geçtik. Haber ertesi gün Milliyet’te yer aldı.
Bunun üzerine ertesi gün haberin yalan olduğu, kapanan Tercüman Gazetesi’nde FETÖ’dan cezaevinde yatıp çıkan başyazar Nazlı Ilıcak ile FETÖ’nün kapatılan Zaman Gazetesi’nde yine başyazar Fehmi Koru, haberde imzamız olan beni ve Yunak muhabirimizi yazdıkları köşe yazılarında hakarete varacak şekilde eleştirmiş.
Sabahın erken saatlerinde, telefonda bile aradığı zaman korktuğumuz ama bana meslek kariyerimde çok şey kazandıran Mil-Ha Genel Müdürü ağabeyim Taner Atilla aradı. Yazıları okuyup okumadığımı sordu. Okuduğumu söyledim. Bu haberle ilgili tecavüzün doktor raporunu ele geçirmemi isteyerek, “değilse o büroyu kapatırım” diyerek telefonu kapattı.
Tecavüze uğrayan çocuğa (bu çocuk (İ. K) blr kaç ay sonra intihar etti) tecavüz edildiğine dair raporu Yunak’ta o zaman hastane olmadığı için Akşehir Devlet Hastanesi vermiş. Ancak rapora tüm çalışmalarımıza rağmen bir türlü ulaşamıyoruz.
Akşam yaklaşıyor tabi ben dört atıyorum. İşin ucunda Mil-Ha Konya Bürosu kapanacak. Derken rahmetli gazeteci Rıza Poçan büroya çıkageldi. Bendeki paniği farketti, durumu sordu, anlattım. Gecenin bir yarısı oldu.
Poçan Telefonun başına geçti. Akşehir Devlet Hastanesi Başhekimini Konya Valisi Kemal Katıtaş olarak aradı. Tecavüz olayının doğru olup olmadığını sordu, başhekim olayı doğruladı. Bu arada tabii ki telefonda kurulu ses kayıt cihazı konuşmaları kaydediyor. Başhekim Poçan’a “Sayın valim isterseniz raporu gönderebilirim” dedi.
Sözde Vali Katıtaş yani Rıza Poçan tamam “sizi birazdan arayıp bilgi vereceğim” diyerek telefonu kapattı. Hemen Yunak’ı arayıp bizim muhabir Kemal Güney’e Akşehir Devlet Hastanesi’ne giderek, kendisini Vali Kemal Katıtaş’ın gönderdiğini söyleyip, raporu almasını istedim.
Sonrada Poçan tekrar başhekimi arayıp, Kemal isminde birinin geleceğini raporu ona vermesini söyledi. Bir saat sonra Kemal Güney aradı “raporu aldım” dedi. Bende kendisine “acele bir taksi tut Konya’ya gel” dedim.
Sabah ezanları okunurken Kemal Güney büroya geldi. Rapor operasyonu tamamlanmıştı. Üçümüzde koltuklara kıvrılıp mutluluk ve huzur içerisinde uyuduk. Sonra raporu İstanbul’a faksladım. Ertesi gün Miliyet’in başyazarı yakın bir zamanda rahmetli olan Altan Öymen köşesinde raporu yayınlayarak “Milliyet yazarsa doğru yazar” diye bizi yalancılıkla suçlayanlara gereken cevabı verdi.
O gün de şimdiki Özalkent konutlarının temel atma töreni vardı. Vali Katıtaş’la göz göze geldik. Bana “sen bana bir şey mi söyleyeceksin adaş” diye sordu. Bende durumu anlattım. Şöyle tepeden tırnağa beni bir süzdü, “böyle boktan işlerde adımı bir daha kullanma” diyerek bozuk attı. Sonrada “Adı Kemal olsun da çamurdan olsun” diye ilave etti.
İşte Rahmetli böyle babacan bir insandı. Nur içinde yatsın. Kendisi 38 yıl önce bugün Valilik makamında koltuğunda vefat etmişti. Öüm yıldönümünde böyle bir anımı kısaca özetleyerek sizlerle paylaşmak istedim. İyiler unutulmaz. Efsaneler ise asla.. Zaten rahmetliden sonrada bu memlekete böyle bir vali de gelmedi zaten..
